Ciąg dalszy listy ładnych i dzikich miejsc w pobliżu Helsinek. Nadal jesteśmy po zachodniej stronie stolicy, tak jak w Części I, w której też znajdziecie informacje ogólne. W kolejnych wpisach przeniesiemy się na wschód.
6. Meiko / Meikon luonnonsuojelualue (35 km)
Myślę, że jest to jedna z lepszych „miejscówek” na mojej liście. Jezioro Meiko w Kirkkonummi jest bardzo ładne. Prowadzi wokół niego najdłuższy szlak (8 km), a podziwiać można je również z najkrótszego (3 km), który biegnie po półwyspie Näseudden. Poza tym jest jeszcze szlak trzeci (4 km), prowadzący do mniejszych jeziorek. Cały obszar nie jest duży, ale naprawdę pełen uroku. Jedynym minusem może być brak zadaszonych, zabudowanych grilli (w razie deszczu lub zagrożenia pożarem). Namiot rozbić można nad Korsolampi. Do tego lampi można nawet dojść z wózkiem.
Dojazd: Najlepiej samochodem.
Linki:
7. Väransby (35 km)
Väransby w Kirkkonummi odwiedzamy regularnie. Żeby coś zjeść albo tylko pospacerować. Kiedyś udało nam się w tych ładnych okolicach nazbierać pełno prawdziwków. Trzy zadaszone grille, plaża, leśne ścieżki. Samochodem można podjechać pod same grille, co jest plusem lub minusem; w zależności od Waszych zapatrywań. Jakby nie było, Väransby to bardzo przyjemne miejsce na piknik czy kemping.
Dojazd: Samochodem. Inna opcją może być rower – z Väransby do stacji Jorvas jest ponad 12 km (pociągiem można przewozić rowery).
8. Suvisaaristo (20 km)
Po raz kolejny malownicze rejony w Espoo – ścieżka przyrodnicza Hanikka i dzielnica Suvisaaristo. W Suvisaaristo całkiem niedawno wzniesiono wieżę obserwacyjną (Bergö), warto się na nią wspiąć i pospacerować wokół. Ogólnie rzecz biorąc, cały ten region jest urokliwy – kilka plażyczek, przystani, fajne miejsca na piknik czy przejażdżkę rowerem. Wspomniana ścieżka Hanikka ma 5 km, jest zielona, dzika, wiedzie m.in. ku wieży do obserwacji ptaków. Raczej nie znajdziecie w tych rejonach miejsc na ognisko czy kemping.
Dojazd: Do dzielnicy Suvisaaristo dojeżdża autobus 145, który wyjeżdża z Matinkyli, dokąd dojedziecie metrem. Jeśli interesuje Was rower, to można go zabrać do metra, a ze stacji Matinkylä do Suvisaaristo jest jakieś 8 km.
9. Luukki (30 km)
Około 20 km szlaków, kilka malowniczych jezior, sporo grilli, kawiarnia. Luukki znajduje się w Espoo, chociaż oficjalnie należy do Helsinek. Zimą większość szlaków zamienia się w trasy narciarskie, więc szlaki są szerokie i płaskie, czasem tylko trochę strome. Gdy ostatni raz odwiedziliśmy Luukki, pogoda była piękna, letnia i słoneczna, a woda w jeziorach zaskakująco ciepła. I podczas gdy najbardziej popularne miejsca w parku były oblegane i dość głośne, to w innych nie było nikogo. Natknęliśmy się za to na (kolejne zaskoczenie) niedojrzałe moroszki. Złoto Laponii w Espoo?
Dojazd: Do Luukki z Kamppi jedzie autobus 345 (około 45 minut). Moje ulubione grille są nad Halkolampi (zazwyczaj mało ludzi) i Kaitalampi (bardziej popularne).
Linki:
10. Pirttimäki (25 km) oraz Oittaa (22 km)
Pirttimäki w Espoo to 20 km szlaków, z czego 16 km to szerokie i równe trasy – podobnie jak w Luukki, zimą służą narciarzom. Niektóre odcinki są strome, bo obszar jest pagórkowaty (pamiątka po zlodowaceniach). Przyjemnie się tu spaceruje, sporo jest też miejsc, w których można usmażyć kiełbaski, a grille są w dobrym stanie. Dwa z nich znajdują się już przy samym parkingu. Koło parkingu jest też kawiarnia, w której serwują między innymi wielkie, dobre cynamonowe bułki. Niestety latem może być zamknięta. Z Pirttimäki można dojść na północ do parku Nuuksio (o nim w Części I), a na południe do terenów rekreacyjnych Oittaa, o których muszę kilka słów napisać.
Co prawda Oittaa nie dorobiła się na mojej liście osobnego punktu, bo nie nazwałabym jej raczej jednym z moich ulubionych miejsc, ale na pewno jest warta uwagi (również zimą, ale o tym w innej notce). Znajduje się tutaj jedna z lepszych plaż w Espoo, a także restauracja, fajny plac zabaw, boiska, grille, godna polecenia sauna i ścieżka przyrodnicza (2 km). Sami widzicie, że Oittaa ma dużo plusów, szczególnie dla rodzin z dziećmi. Oittaa jest też popularnym miejscem do obserwowania zorzy polarnej, ponieważ na północ rozciąga się duże jezioro Bodom.
Dojazd: Do Espoo (Espoontori) dojedziecie pociągiem, skąd do Pirttimäki zabierze Was autobus 246. Jak dobrze pójdzie, taka podróż potrwa około godziny. Oittaa znajduje się na tej samej trasie, musicie wysiąść z autobusu kilka minut wcześniej.
Linki:
- Pirttimäki – informacje i mapka
- Oittaa – restauracja i sauna (po fińsku)
Na tym zakończę część drugą, bynajmniej nie ostatnią! W razie pytań, wątpliwości – piszcie.
Pozostałe części:
Wypad na łono natury blisko Helsinek? Moje propozycje. Część I
Powiązane linki:
15 powodów, dla których warto pojechać na wakacje do Finlandii
Pogoda w Finlandii, czyli kiedy jechać i w co się ubrać
Trekking w Finlandii, Laponii – wskazówki, informacje
Darmowe domki i grille w Finlandii
Jak tanio podróżować po Finlandii?
Domek z sauną nad jeziorem, czyli urlop po fińsku
Natura blisko Helsinek Natura blisko Helsinek
Natura blisko Helsinek Natura blisko Helsinek
Natalia
Włóczykij, nurek, biotechnolog. Finlandię zamieniła na Singapur, żeby po kilku latach wrócić na nordyckie pustkowia. Lubi czytać, nad miasta przedkłada łono natury, a na blogu promuje odpowiedzialne podróżowanie.